Zarządzenie nr 1/2020

Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski z dnia 12 marca 2020 r.

Z wiarą w Opatrzność Bożą i w trosce o życie i zdrowie społeczeństwa i w nawiązaniudo komunikatów Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski podejmujemy decyzjęo wprowadzeniu prewencyjnych środków ostrożności w sytuacji zagrożenia koronawirusem.

Kościół od dwóch tysiącleci służy osobom chorym i potrzebującym, nawet w czasach epidemii, nie rezygnując z głoszenia Ewangelii oraz sprawowania sakramentów świętych.

1. Mając na uwadze zagrożenie zdrowia oraz życia (zgodnie z kan. 87 § 1, kan. 1245 i kan. 1248 § 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego), rekomendujemy biskupom diecezjalnym udzielenie dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy Świętej do dnia 29 marca br. następującym wiernym: a. osobom w podeszłym wieku,
   1. osobom z objawami infekcji (np. kaszel, katar, podwyższona temperatura, itp.),
   2. dzieciom i młodzieży szkolnej oraz dorosłym, którzy sprawują nad nimibezpośrednią opiekę,
   3. osobom, które czują obawę przed zarażeniem.

Skorzystanie z dyspensy oznacza, że nieobecność na Mszy niedzielnej we wskazanym czasie nie jest grzechem. Jednocześnie zachęcamy, aby osoby korzystające z dyspensy trwały na osobistej i rodzinnej modlitwie. Zachęcamy też do duchowej łączności ze wspólnotą Kościoła poprzez transmisje radiowe, telewizyjne lub internetowe.

2. W czasie liturgii do dnia 29 marca br. należy przestrzegać w kościołach następujących zasad:
   1. kapłani i nadzwyczajni szafarze Komunii Świętej przed rozpoczęciem liturgii powinni dokładnie umyć ręce i kierować się zasadami higieny,
   2. przypominamy, że przepisy liturgiczne Kościoła przewidują przyjmowanie

Komunii Świętej na rękę, do czego teraz zachęcamy,

1. znak pokoju należy przekazywać przez skinienie głowy, bez podawania rąk,
2. cześć Krzyżowi należy oddawać przez przyklęknięcie lub głęboki skłon, bez kontaktu bezpośredniego,
3. należy powstrzymać się ponadto od oddawania czci relikwiom poprzez pocałunek lub dotknięcie,
4. na kratki konfesjonałów należy nałożyć folie ochronne,
5. rezygnujemy z napełniania kropielnic kościelnych wodą święconą.

3. W obecnej sytuacji przypominamy, że „tak jak szpitale leczą choroby ciała, tak kościoły służą m.in. leczeniu chorób ducha, dlatego jest niewyobrażalne, abyśmy nie modlilisięw naszych kościołach” (Komunikat Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, abp. S. Gądeckiego, 10.03.2020). W związku z tym zachęcamy wszystkich wiernych, aby poza liturgią nawiedzali kościoły na gorliwą modlitwę osobistą. Polecamy duszpasterzom:
   1. aby kościoły pozostawały otwarte w ciągu dnia,
   2. aby kapłani troszczyli się o dodatkowe okazje do spowiedzi i adoracji

Najświętszego Sakramentu,

1. aby –przy zachowaniu należytych zasad higieny –kapłani i nadzwyczajni szafarze odwiedzali chorych i starszych parafian z posługą sakramentalną.

4. Jednocześnie informujemy, że do dnia 29 marca br.:
   1. liturgie z udzieleniem sakramentu bierzmowania przeniesione zostają na terminy późniejsze,
   2. zawieszone zostają pielgrzymki maturzystów na Jasną Górę oraz rekolekcje szkolne organizowane przez parafie. Jednocześnie prosimy środki społecznego przekazu oraz duchownych o propozycje rekolekcji w Internecie, które w ten sposób mogą być przeżywane w domu,
   3. sprawy rekolekcji dla dorosłych oraz organizację innych spotkań pozostawia się roztropnemu rozeznaniu księży proboszczów.

Prosimy o solidarność z osobami starszymi i potrzebującymi, np. poprzez pomoc w zakupach. Prosimy wszystkich ludzi wierzących o modlitwę w intencji ochrony przed chorobami, a także o pokój serc i łaskę głębokiego nawrócenia dla każdego z nas. Dobremu Bogu polecajmy wszystkich zmarłych na skutek koronawirusa. Módlmy się o zdrowie dla chorych, tych, którzy się nimi opiekują, lekarzy i personelu medycznego oraz wszystkich służb sanitarnych. Módlmy się o wygaśnięcie epidemii. Zgodnie z Tradycją Kościoła zachęcamy do śpiewania w naszych kościołach suplikacji „Święty Boże, Święty Mocny… Od powietrza, głodu, ognia i wojny, zachowaj nas Panie”.

Rada Stała Konferencji Episkopatu Polski

Warszawa, 12 marca 2020 r.

KOMUNIKAT METROPOLITY KATOWICKIEGO

PRZED WIELKIM POSTEM 2020

Drodzy Diecezjanie,

W najbliższą środę obrzędem posypania głów popiołem rozpoczniemy czterdziestodniowy okres Wielkiego Postu. To szczególny czas pokuty i refleksji nad własnym życiem w duchu ewangelicznych słów Chrystusa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15). Zachęcam do podejmowania uczynków pokutnych – postu, modlitwy i jałmużny oraz do udziału w wielkopostnych nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali.

Początek Wielkiego Postu w Kościele katowickim naznaczony będzie kilkoma wydarzeniami, na które chciałbym zwrócić waszą uwagę.

1. W czwartek 27 lutego o godz. 18-tej sprawowana będzie w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach Msza św. o beatyfikację sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. W tym roku przypada 33. rocznica śmierci tego górnośląskiego duszpasterza, teologa, gorliwego krzewiciela nauki Soboru Watykańskiego II, założyciela Ruchu Światło-Życie. Do udziału w tej Eucharystii zapraszam w sposób szczególny moderatorów, animatorów i członków Ruchu; młodych, dorosłych oraz rodziny Domowego Kościoła. Diecezjan proszę o modlitwę o rychłą beatyfikację.

2. W piątek 28 lutego będziemy obchodzić dzień modlitwy i pokuty za grzech wykorzystywania seksualnego małoletnich. Zachęcam do włączenia się w modlitwę zranionego Kościoła, poprzez udział w nabożeństwie Drogi Krzyżowej, odprawianej w tym dniu w każdej parafii oraz poprzez indywidulany post i modlitwę.

3. W najbliższą sobotę 29 lutego, o godz. 10-tej w kościele Wniebowzięcia NMP w RadlinieBiertułtowach odbędą się święcenia diakonatu, których udzielę trzem akolitom naszego Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego. Do udziału w liturgii święceń zapraszam wiernych z parafii dekanatu Niedobczyce, szczególnie młodzież oraz służbę liturgiczną z opiekunami. Wszystkich diecezjan proszę o modlitwę w intencji przyszłych diakonów oraz o łaskę nowych powołań do kapłaństwa.

4. Przed nami 100. rocznica urodzin św. Jana Pawła II. Już teraz zapraszam Was do udziału w Narodowej Pielgrzymce do Rzymu, której centralnym wydarzeniem będzie Msza św. celebrowana przez papieża Franciszka 17 maja br. o godz. 10-tej. Do wspólnego pielgrzymowania włączy się Archidiecezja Katowicka. Szczegółowe informacje o pielgrzymce przekazano już duszpasterzom.

Wszystkim uczestnikom niedzielnej Eucharystii życzę owocnego przeżycia Wielkiego Postu i udzielam pasterskiego błogosławieństwa: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego!

 † Wiktor Skworc

ARCYBISKUP METROPOLITA

KATOWICKI

Wszystko zostaje w rodzinie, czyli o co chodzi w odpustach (wersja dla „opornych”).

Zanim wytłumaczymy sobie w przystępny i obrazowy sposób, czym jest odpust i jak możemy do otrzymać, radzę wydrukować sobie i powiesić nad łóżkiem poniższe zdanie:

Wszelkie łaski, odpuszczenie grzechów, każde dobro i błogosławieństwo otrzymujemy całkowicie za darmo, dzięki zbawczej śmierci i Zmartwychwstaniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa! Matka Boża, święci oficjalnie ogłoszeni świętymi przez Kościół Katolicki, a także nasi bliscy, którzy osiągnęli już Niebo, wstawiają się za nami i proszą za nami, uzyskując dla nas pomoc od jedynego Dawcy - Jezusa Chrystusa.

A teraz sprawa odpustów. Każdy rodzic wie, że od czasu do czasu dzieci wracają do domu bardzo umorusane, co wskazuje na to, że bawiły się w sposób, w jaki nie powinny się bawić. Jeśli dziecko rozumie, że zrobiło coś „nie tak”, czuje wyrzuty sumienia i zazwyczaj przeprasza rodziców a czasami nawet obiecuje poprawę. Dobry rodzic oczywiście przyjmuje przeprosiny, rozumie, że w przyszłości sytuacja najprawdopodobniej się powtórzy, ALE będąc mądrym rodzicem, delikatnie sugeruje, że w miarę możliwości należy samemu naprawić to, co się zniszczyło. Mały „grzesznik” powinien np. przeprosić za złe zachowanie, oddać lub odkupić coś, co zepsuł koledze, posprzątać pozostawiony bałagan, itp.

A teraz ważna sprawa dotycząca grzechu. Każdy nasz wybór zła, czyli grzech, pociąga za sobą podwójne konsekwencje. W teologii nazywamy to skutkiem wiecznym i skutkiem doczesnym.

Skutkiem wiecznym jest zerwanie jedności z Bogiem. Wracając do przykładu z niegrzecznym dzieckiem możemy powiedzieć, że gdy nasz mały grzesznik wybiera się do sadu sąsiada na jabłka, nie myśli o zakazie kradzieży, nie pamięta o naukach rodziców, czyli nie ma z nimi łączności, zachowuj się według własnego, błędnego przekonania.

Skutkiem doczesnym są skutki, które spotykają nas po grzechu w życiu doczesnym. Wiemy z doświadczenia, że zabawa w błocie bywa wesoła i atrakcyjna, ale pozostawia smutne konsekwencje – zniszczone buty, zaplamione ubrania, może nawet chorobę wywołaną kontaktem z brudem. Grzech pociąga za sobą dużo gorsze konsekwencje, z którymi przychodzi nam walczyć całymi latami. Czasami walczymy z jakimś nałogiem lub złym przyzwyczajeniem całymi latami, nie myśląc wcale o tym, że być może jego przyczyną jest popełniony dawno temu grzech…

Teraz możemy przejść do mądrze brzmiącego cytatu z Katechizmu Kościoła Katolickiego:

1471

„Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych.
Odpust jest cząstkowy albo zupełny zależnie od tego, czy od kary doczesnej należnej za grzechy uwalnia w części czy w całości” (Paweł VI, konst. apost. Indulgentiarum doctrina, normy 1-3). Każdy wierny może uzyskać odpusty dla siebie lub ofiarować je za zmarłych.

Innymi słowy, mówiąc najprościej, gdy przystępujemy do Spowiedzi Świętej, otrzymujemy odpuszczenie kary wiecznej, czyli znowu stajemy przed Panem Bogiem jako Jego ukochane dziecko, które zrozumiało swój błąd i za niego przeprasza. Dla Jezusa nie ma większej radości, niż zapewnienie swojego dziecka o tym, że zawsze jest kochane i oczekiwane. Jeśli nasz żal za grzechy jest wyjątkowo szczery, głęboki i autentyczny, Bóg, jak najlepszy i najwrażliwszy Ojciec, doznaje wzruszenia i robi coś, co można by ująć w słowach: „Już nie pamiętam o tym, co narobiłeś. Chodź, umyję Cię, bardzo się pobrudziłeś!”. Nie dość, że nam przebacza, to jeszcze uwalnia nas od skutków wplątania się w grzech. To właśnie jest „darowaniem kary doczesnej”.

Oczywiście, wszystko to dzieje się przez Boże Miłosierdzie. W całym procesie „pomagają” całe zastępy świętych, którzy nie przestają troszczyć cię o nas i nasze zbawienie. Ich zasługi i ofiary Bóg wykorzystuje dla dobra tych, którzy o Niebo jeszcze się starają lub którzy już nie mogą sobie pomóc, bo oczekują na oczyszczenie ze skutków grzechów popełnionych za życia. Warto więc docenić ten niezwykły dar, oferowany nam przez Kościół. Prędzej czy później sami będziemy go potrzebować, a wszystko i tak zostanie w rodzinie!